Η πρόκριση του ΠΑΟΚ στους «8» του Conference League έχει ένα καλό κι ένα κακό.
Το καλό είναι ότι η διάκριση είναι μεγάλη για τα δεδομένα του ελληνικού ποδοσφαίρου που δεν πανηγυρίζει σχεδόν ποτέ μια πρόκριση σε προημιτελική φάση ευρωπαϊκής διοργάνωσης. Ας είναι και η τρίτη στη σειρά πίσω από το Champions League και το Europa League. O τελικός γίνεται στην Αθήνα και το τρόπαιο πλέον φαίνεται…
Το κακό είναι ότι το πρόγραμμα του ΠΑΟΚ θα φορτωθεί ακόμη περισσότερο από αγώνες στην Super League και μάλιστα κρίσιμους για τον τίτλο και θα ναι δύσκολο να μην χαθούν κι άλλοι βαθμοί όταν όλοι οι αντίπαλοι θα παίζουν ξεκούραστοι και με φουλ κίνητρο για την κατάκτηση του τίτλου. Οι παίκτες που ο κόσμος έβριζε με τον Άρη και αποθέωνε με την Ντιναμό Ζάγκρεμπ θα είναι ίδιοι. Το ίδιο και ο προπονητής…Με τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματά του.Αλλά, τα δυο καρπούζια δύσκολα χωράνε στην ίδια μασχάλη.
Ο Σαμάτα δεν μπορεί να γίνει Φαν Μπάστεν και ο Λουτσέσκου…Μουρίνιο. Το ξέρει και ο Ρουμάνος ότι αυτοί που σήμερα τον αποθεώνουν αύριο θα τον στήνουν στα πέντε μέτρα. Έτσι είναι η μοίρα των προπονητών.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου